Zoals ze praat, zo zingt ze ook. Eerst tastend, balancerend. En dan: raak. Zingen is voor Maaike een emotionele kraan opendraaien. Als ze zingt, is ze wie ze is. ‘Alsof er geen velletje tussen zit’, typeert Joost Zweegers, alias Novastar haar manier van zingen. Hij kan het weten. Ruim anderhalf jaar werkte hij met Maaike aan haar debuutalbum. ‘Hoe vaak ze ook een nummer overnieuw zong, het raakte me iedere keer weer.’ Het begon eigenlijk al vanaf de eerste keer dat ze haar liedjes voor hem speelde in zijn Antwerpse muziekkelder. Zweegers: ‘Ik moest denken aan Boudewijn de Groot, aan Suzanne Vega. Maar dan heel eigen. Kunstzinnig, haast.’ Maaike was blij met haar mentor. ‘Joost snapt de lichtheid van melancholie. We gingen niet voor niks de eerste opnames maken in Frankrijk. Franse muziek kenmerkt zich door dezelfde lichtvoetige tristesse.’
Met ‘Dat ik je mis’ maakte Maaike in 2013 een verpletterende indruk op Giel Beelen, Miss Montreal en Eric Corton, de jury van het tv-programma De Beste Singer-Songwriter van Nederland. En op iedereen die zat te kijken naar die aflevering. En daarna de rest van Nederland en België – de single kwam op 1 binnen in de belangrijkste hitlijsten. Het nummer is de weerslag van Maaike’s onderzoek naar wat missen is, met de dood van haar ouders als aanleiding. ‘Het nummer gaat over hoe je je ook sterk kunt voelen als je iets of iemand mist, maar zo voel ik me niet altijd. Soms moet iemand je als het ware even breken, zodat je weer bij je eigen gevoel kan.’ Daar schreef ze ook een nummer over: Lijmen. En ook daarmee maakte ze tranen los, bij opnieuw niet de minste.
De titel van Maaike’s album is haast haar mission statement. ‘En hoe het dan ook weer dag wordt’ is een strofe uit een niet-afgemaakt gedicht van Maaike. Ze zegt: ‘Ik houd van de nacht. Alles wat in de nacht gebeurt, is gebeurd. En dan wordt het licht, onvermijdelijk. Je kan daar moeilijk over gaan doen, maar zo gaat het. De wereld draait door. Dat is goed om te weten. Het is cliché, maar ook troostend. Je kunt als mens een hoop hebben, al denk je soms van niet. Het is soms heel fijn om gewoon te kunnen zeggen dat het altijd weer dag wordt. Of om er een liedje over te schrijven.
