Lee Towers maakte aanvankelijk deel uit van het showorkest Len Hauser & The Drifting Five en brak in 1975 door toen hij door Willem Duys werd gepresenteerd als de zingende kraanmachinist uit Rotterdam (hij werkte echter bij Boele Bolnes als onderhoudsbankwerker). Zijn eerste plaatje (Louisa, met op de achterkant Niemand) maakte hij onder de naam Leen Huizer. Later, rond 1971, is er nog de Nederlandstalige single Nina Nina Nina, die hij uitbrengt onder de naam Len Hauser.
Willem Duys brengt de eerste single onder de naam Lee Towers ten gehore in het radioprogramma Muziekmozaïek. Het is It’s raining in my heart, een nummer gecomponeerd door de zanger van The Outsiders, Wally Tax. It’s raining in my heart belandt in de top-40. De volgende single, You’ll Never Walk Alone, wordt Towers’ grootste hit en staat wekenlang hoog in de top-10. Lee Towers gaf in 1980 zijn eerste grote concert in De Doelen te Rotterdam, een unieke prestatie voor die tijd. In 1981 volgde een concert in een uitverkocht Carré. Daarna waagde hij de stap naar Ahoy in 1984 waar hij zelfs tweemaal de zaal vol kreeg. In latere jaren volgden er nog vele concerten en shows in Ahoy, waarbij hij ook duetten zong met onder andere Anita Meyer.
In 2003 speelde Lee mee in de Nederlandse jeugdfilm Sinterklaas en het Gevaar in de Vallei van regisseur Martijn van Nellestijn. Towers staat bekend als groot Feyenoordsupporter. Zijn liederen Mijn Feyenoord en You’ll Never Walk Alone worden veel gedraaid inDe Kuip en zijn echte clubliederen geworden. De stad Rotterdam heeft hem in 1990 de Erasmusspeld toegekend en in 2000 de Wolfert van Borselenpenning. Lee Towers staat bekend om het optreden met zijn gouden microfoon. Op 27 januari 2013 ging tijdens het Filmfestival van Rotterdam de documentaire Lee Towers: The Voice Of Rotterdam in première. Filmmaker Hans Heijnen heeft Towers voor dit project een jaar lang met de camera gevolgd.